Tijdens mijn studies heb ik einde van de jaren zestig het
werk "On Revolution" besproken van Hannah Arendt.
Het begrip “banaliteitvan het kwaad” is mij bijgebleven. Ik begreep het toen als student nog niet goed, maar voelde wel aan dat Arendt naar de kern ging.
Met de jaren deed ik terzake meer en meer concrete ervaring op. Ik treedt de vaststellingen van Joris Luyendijk in zijn artikel van 02.10.2013 in de krant dan ook volmondig bij.
Het begrip “banaliteitvan het kwaad” is mij bijgebleven. Ik begreep het toen als student nog niet goed, maar voelde wel aan dat Arendt naar de kern ging.
Met de jaren deed ik terzake meer en meer concrete ervaring op. Ik treedt de vaststellingen van Joris Luyendijk in zijn artikel van 02.10.2013 in de krant dan ook volmondig bij.
“ … Ik had me op van alles ingesteld toen ik begon aan dit
onderzoek, maar niet dat ik zo vaak tegen de beroemde ‘Banaliteit van het
Kwaad’ zou aanlopen. De term komt van Hannah Arendt naar aanleiding van haar
constatering dat je geen slechte mensen nodig hebt om een systeem draaiende te
houden met extreem slechte uitkomsten. “
