Renovatie van de wijk Astrid (Evere/Schaarbeek)
De wijk Astrid in Evere is typisch voor de Brusselse
context. Eerst was het een reeks witloofvelden in de rand van de agglomeratie
Brussel. In de jaren 20 werd de "Tuinbouw" wijk gebouwd. In de jaren 60 en 70 werden op die terreinen de eerste groep grote gebouwen
opgericht op de rand van de wijk. In de jaren 90 werd toe nog lege kern aangevuld met
een reeks eensgezinswoningen.
Momenteel wordt het resterende zuidelijke deel van de wijk aan
de Genevestraat aangevuld met nieuwe appartementsgebouwen, vooral gericht op de Europese ambtenaar, die werkt in één van de twee Europese kantoorcomplexen van de wijk.
Nu komt de renovatie van de gebouwen tussen de Genevestraat en
de Leopold III-laan op dreef.
- Een grootwarenhuis is grondig gerenoveerd. De andere heeft de keuze gemaakt voor een zachte en geleidelijke renovatie.
- Een kantorengebouw is gestript en wordt nu grondig gerenoveerd.
- Het tweede kantoorgebouw van de drie is gerenoveerd een tiental jaren terug en wordt in 2015/2016 omgevormd tot een appartementsgebouw, aangepast aan deze tijd. Dus passief energiegebruik en modulaire structuur.
- Het derde herbergt een deel van de administratie van de Europese Unie en is in feite de katalysator van deze renovatie.
- Het appartementsgebouw “Suzanne” in Schaarbeek, tussen de Genevestraat en de Leopold III-laan heeft recent resoluut gekozen voor een aanpassing aan de huidige energienormen.
Van de drie appartementsgebouwen in het noordelijk deel is
één ervan als gedeeltelijk aangepast aan de energienormen van deze tijd. De
twee andere wachten nog af. Zoals ook de andere appartementsgebouwen aan de oostelijek rand van de wijk (Oud-Strijderslaan & Dunantlaan). Zullen zij de trein missen?
Feitelijke aanhechting bij Frankrijk?
Maar de tendens om het Frans centralistisch systeem van appartementsbeheer
in België in te voeren steekt terug de kop op. In dat systeem vormt in de praktijk
de verplichte professionele syndicus, samen met een “Raad van bestuur”, het beslissingsorgaan (het “syndicaat”).
De andere mede-eigenaars kunnen enkel valideren (“horen, zien, zwijgen en
betalen”).
Dat gaat in tegen wat in onze Belgische genen zit. We zijn
gewoon om op lokaal vlak zelf te beslissen wat we willen.
In die context hebben we geen syndicus-bouwpromotor nodig die enkel gericht
is op zijn eigen winsten, maar wel aan een syndicus-manager, die duidelijk en proactief informeert
over wat mogelijk is, die peilt naar de behoeften van alle mede-eigenaars, die
het debat aangaat en die de beslissingen van de mede-eigenaars loyaal uitvoert.
Bronnen:
- Matexi, “De Leopold II-toren wordt omgevormd tot woningen”, 24.10.2014
- VRT, “Leopoldtoren in Evere wordt omgevormd tot woningen”, 24.10.2014
- Marianne Burton, “Les agents immobiliers sont-ils prêts à de grands changements ?”, Réflexions Immobilières, Magazine N° 11, p.6-7, octobre 2014
- Jean-Pierre Lannoy, « Vers une copropriété exemplaire ! », Réflexions Immobilières, Magazine N° 11, p.14-16, octobre 2014
- Ria, « Jean Leroy », Parochie Sint-Jozef, s.d.
