Directe democratie

Citaat uit een opinieartikel van de krant van vandaag, die voor dat deel ook van toepassing is op de directe democratie binnen de mede-eigendom:


In 483 voor Christus ontdekten de Atheners in het zuidoosten van Attica een rijke zilvermijn. De vraag stelde zich wat er met die onverwachte rijkdom moest gebeuren. In de directe democratie die Athene was, moesten alle burgers daarover beslissen. Het evidente voorstel was om aan iedere burger een grote som uit te keren. Themistocles ging hiermee echter niet akkoord en slaagde er zowaar in om de volksvergadering te overtuigen om het geld niet onderling te verdelen. Het werd geïnvesteerd in de versterking van de haven van Athene en in de bouw van 200 triremen. Het zou een bijzonder wijze beslissing blijken, want niet veel later viel de Perzische koning Xerxes Griekenland binnen met het grootste leger ooit verzameld. De Atheense schepen versloegen de Perzische vloot bij Salamis en keerden daarmee het oorlogstij onverhoopt in het voordeel van de Grieken.


Zo leverden de Atheners 2.500 jaar geleden het bewijs dat de directe democratie niet per definitie beslissingen oplevert die een loutere optelsom zijn van egoïstische overwegingen. Mits de aanwezigheid van politieke leiders van het kaliber van Themistocles en mits een democratische cultuur die noopt tot een positieve betrokkenheid op de res publica, kan ook een referendum een gezonde afweging maken tussen het algemeen en het particulier belang.

(…)

Auteur: Bart De Wever

Bron: De Standaard, 27.10.2009